วันอาทิตย์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2552

กำแพงของความรู้สึก

กำแพงของความรู้สึก




บทความโดย โลมาน้อย


กำแพงที่เรามองมันไม่เห็นแต่รู้สึกได้
กำแพงที่ทำให้เราไม่เข้าใจกัน
กำแพงที่ทำให้เรามองหน้ากันไม่ติด
กำแพงที่ทำให้เราห่างกันออกไปทุกที
กำแพงที่สามารถทำให้ฉันร้องไห้ได้อย่างไม่มีเหตุผล

สะพานแห่งความเป็นเพื่อน
สะพานที่เรามองไม่เห็นแต่รู้สึกได้
สะพานที่ทำให้เราเข้าใจกัน
สะพานที่ทำให้เราหัวเราะไปพร้อมๆกัน
สะพานที่ทำให้เรารู้จักคำว่าน้ำใจ
สะพานที่ทำให้ฉันยิ้มได้ แม้ว่าจะเกิดปัญหาไม่สบายใจ

ฉันสร้างสะพาน ทอดยาวไปตรงหน้าเธอ
รอเพียงเธอจะก้าวเดินออกมา. . . จากหลังกำแพง
เพราะฉันพร้อมที่จะเป็นเพื่อนของเธอ

เพื่อนที่ไม่เคยคิดร้ายต่อเธอ
เพื่อนที่สามารถทำอะไรต่ออะไรเพื่อเพื่อนได้
เพื่อนที่คอยยืนยิ้มอยู่ข้างๆเสมอ เมื่อเธอหัวเราะ
เพื่อนที่คอยให้กำลังใจเธอเสมอ เมื่อเธอมีปัญหา

ทุกวันนี้ฉันได้แต่หวังว่า ไม่วันใดก็วันนึง
ความจริงใจทั้งหมดที่มีของฉัน
คงจะสามารถทลายกำแพงที่เธอสร้างขึ้นมาได้
เพื่อที่ว่า ฉันจะได้เพื่อนที่ดีคนเดิมกลับคืนมา

ถ้าหากเธอได้มีโอกาสอ่านข้อความนี้
ก็ขอให้เธอได้รับรู้ด้วยว่า. . .
เพื่อนคนนี้ รอเธออยู่ตรงปลายสะพานแล้ว
แต่เวลานี้ฉันเจอกับกำแพงที่ฉันไม่สามารถมองเห็นหัวใจของเธอได้
ฉันจึงได้แต่รออยู่อีกด้านของกำแพง รอที่จะจูงมือเธอ
เพื่อก้าวข้ามสะพานแห่งความเป็นเพื่อนไปด้วยกันอีกครั้ง

ไม่มีใครเกิดมา ไร้ค่า . . .

แม้แต่คนโง่ที่สุด ยังฉลาดในบางเรื่อง
และคนฉลาดที่สุด ก็ยังโง่ในหลายเรื่อง . . .

ไม่มีอะไรเสียเวลา ไปมากกว่า . . .
การคิดที่จะย้อนกลับ ไปแก้ไขอดีต

ไม่เคยมีอะไร ช้าเกินไป . . .
ที่จะทำให้สิ่งที่ตนฝัน

คนที่ไม่เคยหิว ย่อมไม่ซาบซึ้งรสของความอิ่ม
ความสำเร็จที่ผ่านความล้มเหลว ย่อมหอมหวานกว่าเดิม . . .

อันตรายที่สุดของชีวิตคนเรา คือ การคาดหวัง
อย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่


เหตุผลขอคนๆ หนึ่ง . . .
อาจไม่ใช่เหตุผลของคน อีกคนหนึ่ง

ถ้าคุณไม่ลองก้าว คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่า . . .
ทางข้างหน้าเป็นอย่างไร
ปัญหาทุกอย่าง . . . ล้วนอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น

ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป
หลังพายุผ่านไป ฟ้าย่อมสดใสเสมอ

คนเรา . . . ไม่ต้องเก่งไปทุกอย่าง
แต่จงสนุกกับงานทุกชิ้นที่ได้ทำ . . .

หัวใจของการเดินทาง . . . ไม่ได้อยู่ที่จุดหมาย
หากอยู่ที่ประสบการณ์สองข้างทาง . . . มากกว่า